لامپ هدلایت پژو 405 برای توزیع نور در الگوی مورد نظر به جای عدسی در خود بازتابنده طراحی شده است. بسته به ابزارهای توسعه و تکنیک های مورد استفاده، بازتابنده ممکن است از ابتدا به عنوان یک شکل سفارشی مهندسی شود، یا ممکن است به عنوان یک سهمی در اندازه و شکل بسته تکمیل شده شروع شود.
در مورد دوم، کل سطح به گونهای اصلاح میشود که بخشهای جداگانهای از خطوط پیچیده و محاسبهشده خاص تولید شود. شکل هر بخش به گونه ای طراحی شده است که اثر تجمعی آنها الگوی توزیع نور مورد نیاز را تولید کند.
بازتابندههای مدرن معمولاً از پلاستیک قالبگیری فشرده یا تزریقی ساخته میشوند ، اگرچه بازتابندههای نوری شیشهای و فلزی نیز وجود دارند.
سطح بازتابنده آلومینیومی است که با بخار رسوب کرده است، با یک پوشش شفاف برای جلوگیری از اکسید شدن آلومینیوم بسیار نازک. در طراحی و تولید چراغهای جلوی پیچیده بازتابنده باید تلرانسهای بسیار محدودی رعایت شود.
چراغ های جلو بازتابنده دو پرتو
رانندگی در شب به دلیل تابش خیره کننده چراغ های جلو از ترافیک روبرو دشوار و خطرناک است . چراغهای جلویی که بدون ایجاد تابش خیره کننده به طور رضایتبخشی مسیر پیش رو را روشن میکنند، مدتهاست که به دنبال آن بودهاند.
اولین راه حل ها شامل مدارهای کم نور از نوع مقاومتی بود که باعث کاهش شدت چراغ های جلو می شد. این منجر به کج شدن بازتابنده ها شد و بعداً به لامپ های دو رشته ای با پرتوهای بالا و پایین تسلیم شد.
در یک هدلامپ دو رشته ای، فقط یک رشته می تواند دقیقاً در نقطه کانونی بازتابنده وجود داشته باشد. دو روش اصلی برای تولید دو پرتو متفاوت از یک لامپ دو رشته ای در یک بازتابنده وجود دارد.
سیستم اروپایی
روش سنتی اروپایی برای دستیابی به پرتوهای پایین و بلند از یک لامپ شامل دو رشته در امتداد محور بازتابنده است. رشته پرتو بالا در نقطه کانونی است، در حالی که رشته پرتو پایین تقریباً 1 سانتی متر جلوتر از نقطه کانونی و 3 میلی متر بالاتر از محور قرار دارد. در زیر رشته کم نور یک سپر فنجانی شکل (به نام سپر Graves ) وجود دارد که یک قوس را در بر می گیرد.